ΠΟΤΕ;
Εγκαίνια Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014 στις 19:30
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Τετάρτη-Σάββατο;10.30-13.30 Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή:10.30-13.30 & 18.00-21.00 έως τις 10 Μαρτίου 2014
ΠΟΥ; αίθουσα τεχνης του ΣΚΕΤΚΕ “Παλαιά Δημοτική Αγορά” στη Λαμία
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Τετάρτη-Σάββατο;10.30-13.30 Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή:10.30-13.30 & 18.00-21.00 έως τις 10 Μαρτίου 2014
ΠΟΥ; αίθουσα τεχνης του ΣΚΕΤΚΕ “Παλαιά Δημοτική Αγορά” στη Λαμία
Aντιπροσωπευτικά ζωγραφικα και γλυπτικά έργα, επιλεγμένα απο τα τελευταία χρόνια (2013) της πορείας του ζωγράφου, Θωμά Τουρναβίτη, παρουσιάζονται στη αίθουσα τέχνης του ΣΚΕΤΚΕ “Παλαιά Δημοτική Αγορά” στη Λαμία.
Η τεχνική του Θωμά Τουρναβίτη είναι λαδομπογιές οικοδομής και ταρατσών πάνω σε καμβά. Ο τρόπος που δουλεύει: τελάρο στο πάτωμα. Τα χρώματά του είναι έντονα και αδιάλυτα. Μια ζωγραφική ανθρωποκεντρική με πολλά εξπρεσιονιστικά στοιχεία, αφού η πραγματικότητα ορθώνεται με σκοπό να περιγράψει τα συναισθήματα του καλλιτέχνη.
Ο ίδιος λέει: «Τίποτα από ότι φτιάχνω δεν ανήκει σε μένα. Τίποτα δεν είναι δικό μου. Τις κορνίζες τις είδα στα ψαράδικα και τα χρώματα παντού. [...] Δεν κάνεις πρωτοποριακή τέχνη όσο η ωριμότητα προηγείται της παιδικής ηλικίας, την οποία οφείλω να προστατέψω από τα τέρατα της τέχνης. Αυτούς, δηλαδή, που δεν απογαλακτίζονται ποτέ από τις μνήμες του παρελθόντος…» Βιρτουόζος της γραμμής, δουλεύει με ελευθερία τα περιγράμματα ακόμη και με γλυπτική πρόσβαση. Από τον καμβά του περνούν πατεράδες, μανάδες, κόρες, θείοι, σύντροφοι, δοσίλογοι, ένστολοι, αρχηγοί, ζευγάρια, ομοφυλόφιλοι, μουσικοί, ζώα. Αυτά είναι τα “Eίδωλά” (ζωγραφική σειρά) του. Τα πρότυπα που έχουμε και από τα οποία πρέπει να απογαλακτιστούμε.
Η τελευταία του ζωγραφική σειρά παίρνει το όνομά ” Κυκλώπεια” και βασίζεται στη ραψωδια “Κ” από το πρώτο μεγάλο έπος του Ομήρου, ΟΔΥΣΣΕΙΑ.
Στην περίπτωση του Θωμά Τουρναβίτη, ο μύθος του Οδυσσέα και των συντρόφων του επιστρέφει σε μία προσπάθεια ανάδειξης εννοιών όπως ο ανώνυμος ( οι σύντροφοι του Οδυσσέα, το πλήθος των ανθρώπων που δεν θα ακουστεί ποτέ το όνομά τους) και ο επώνυμος ή αλλιώς ο μύθος (ο ίδιος ο Οδυσσέας που νικώντας τη φωνή της φύσης ως ανώνυμος- τυφλώνοντας τον Πολύφημο- παίρνει το όνομά του ως μυθικός βασιλιάς). Αυτή η περιπέτεια του Οδυσσέα προωθείται στη νέο-ζωγραφική, με την επιστροφή στις ρίζες – και συνεπώς με την εξάπλωση του μυθικού στοιχείου, ενώ προτείνεται έντονα η επιστροφή στο μύθο (τον ίδιο το μύθο ή το μύθο της ίδιας της τέχνης από το ξεκίνημά της).
Πρόκειται για την επιλογή του μύθου ενάντια στο λόγο (όπου ο μύθος εκφράζει την χαοτική διάσταση της ζωής ενώ ο λόγος, με την έννοια της λογικής, αντιπροσωπεύει την οργάνωση). Και όπου ο καλλιτέχνης, ως σύγχρονος Οδυσσέας, είναι ένας μύθος που παίρνει πολλά ονόματα: Ρεμπραντ, Βαν Γκογκ, Πόλλοκ…
Περιπλανώμενος ο ίδιος, ο Θωμάς Τουρναβίτης, δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί με τον Οδυσσέα, που επιστρέφει στην πατρίδα του νικητής.
(Απόσπασμα απο τη κριτικό τεχνης Ήρα Παπαποστόλου στο Art 22).
artsketke@hotmail.com www.thomastournavitis.org
Η τεχνική του Θωμά Τουρναβίτη είναι λαδομπογιές οικοδομής και ταρατσών πάνω σε καμβά. Ο τρόπος που δουλεύει: τελάρο στο πάτωμα. Τα χρώματά του είναι έντονα και αδιάλυτα. Μια ζωγραφική ανθρωποκεντρική με πολλά εξπρεσιονιστικά στοιχεία, αφού η πραγματικότητα ορθώνεται με σκοπό να περιγράψει τα συναισθήματα του καλλιτέχνη.
Ο ίδιος λέει: «Τίποτα από ότι φτιάχνω δεν ανήκει σε μένα. Τίποτα δεν είναι δικό μου. Τις κορνίζες τις είδα στα ψαράδικα και τα χρώματα παντού. [...] Δεν κάνεις πρωτοποριακή τέχνη όσο η ωριμότητα προηγείται της παιδικής ηλικίας, την οποία οφείλω να προστατέψω από τα τέρατα της τέχνης. Αυτούς, δηλαδή, που δεν απογαλακτίζονται ποτέ από τις μνήμες του παρελθόντος…» Βιρτουόζος της γραμμής, δουλεύει με ελευθερία τα περιγράμματα ακόμη και με γλυπτική πρόσβαση. Από τον καμβά του περνούν πατεράδες, μανάδες, κόρες, θείοι, σύντροφοι, δοσίλογοι, ένστολοι, αρχηγοί, ζευγάρια, ομοφυλόφιλοι, μουσικοί, ζώα. Αυτά είναι τα “Eίδωλά” (ζωγραφική σειρά) του. Τα πρότυπα που έχουμε και από τα οποία πρέπει να απογαλακτιστούμε.
Η τελευταία του ζωγραφική σειρά παίρνει το όνομά ” Κυκλώπεια” και βασίζεται στη ραψωδια “Κ” από το πρώτο μεγάλο έπος του Ομήρου, ΟΔΥΣΣΕΙΑ.
Στην περίπτωση του Θωμά Τουρναβίτη, ο μύθος του Οδυσσέα και των συντρόφων του επιστρέφει σε μία προσπάθεια ανάδειξης εννοιών όπως ο ανώνυμος ( οι σύντροφοι του Οδυσσέα, το πλήθος των ανθρώπων που δεν θα ακουστεί ποτέ το όνομά τους) και ο επώνυμος ή αλλιώς ο μύθος (ο ίδιος ο Οδυσσέας που νικώντας τη φωνή της φύσης ως ανώνυμος- τυφλώνοντας τον Πολύφημο- παίρνει το όνομά του ως μυθικός βασιλιάς). Αυτή η περιπέτεια του Οδυσσέα προωθείται στη νέο-ζωγραφική, με την επιστροφή στις ρίζες – και συνεπώς με την εξάπλωση του μυθικού στοιχείου, ενώ προτείνεται έντονα η επιστροφή στο μύθο (τον ίδιο το μύθο ή το μύθο της ίδιας της τέχνης από το ξεκίνημά της).
Πρόκειται για την επιλογή του μύθου ενάντια στο λόγο (όπου ο μύθος εκφράζει την χαοτική διάσταση της ζωής ενώ ο λόγος, με την έννοια της λογικής, αντιπροσωπεύει την οργάνωση). Και όπου ο καλλιτέχνης, ως σύγχρονος Οδυσσέας, είναι ένας μύθος που παίρνει πολλά ονόματα: Ρεμπραντ, Βαν Γκογκ, Πόλλοκ…
Περιπλανώμενος ο ίδιος, ο Θωμάς Τουρναβίτης, δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί με τον Οδυσσέα, που επιστρέφει στην πατρίδα του νικητής.
(Απόσπασμα απο τη κριτικό τεχνης Ήρα Παπαποστόλου στο Art 22).
artsketke@hotmail.com www.thomastournavitis.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου